ปลามองเห็นเหยื่อของเราอย่างไร?
นักตกปลาหลายคนถือว่า
การใช้เหยื่อปลอมนั้นท้าทายมากกว่าเหยื่อจริง บางคนก็บ่นว่ามันแพงเกินไป
และส่วนใหญ่ที่สุดแล้วก็ใช้เหยื่อทั้งสองประเภทสลับกัน
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เหยื่อปลอมนับเป็นอุปกรณ์ตกปลาอย่างหนึ่งที่เราคงปฏิเสธได้ยาก
อย่างน้อยที่สุดมันก็สะดวกในการพกพา
ยังไม่ต้องพูดถึงว่ามันอาจมีประสิทธิภาพเหนือกว่าเหยื่อสดหรือเหยื่อหมักในบางสถานการณ์
- ปัญหาใหญ่อย่างหนึ่งในเรื่องนี้ก็คือนักตกปลาน้อยคนนักจะมีหลักเกณฑ์ในการเลือกซื้อเหยื่อปลอมอย่างแท้จริง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลักเกณฑ์ในการเลือกสีสันของเหยื่อ ไม่ว่าจะเป็นปลั๊ก สปูน
สปินเนอร์ จิ๊ก หรือพวกเหยื่อยาง ส่วนมากแล้วจะซื้อตามใจชอบ หรือไม่ก็ว่าตามกันไป
หากสีไหนได้ผลขึ้นมาก็จะมีการเลื่องลือกันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
จนทำให้เหยื่อแบบนั้นสีนั้น ขาดตลาดอยู่เนืองๆ
- อันที่จริงการปรากฏของสีของเหยื่อที่อยู่ใต้น้ำ
แตกต่างจากสีที่เราเห็นบนบกมาก น้ำเป็นตัวกรองแสงที่มีประสิทธิภาพยอดเยี่ยม
และคลื่นแสงของดวงอาทิตย์จะเจาะทะลุทะลวงน้ำได้ไม่เท่ากัน แสงอาทิตย์ประกอบด้วยสี 7 สีอย่างที่รู้กันคือ
ม่วง คราม น้ำเงิน เขียว เหลือง แสด แดง
ในบรรดาคลื่นแสงเหล่านี้สีแดงเจาะทะลุน้ำได้น้อยที่สุดไม่ว่าน้ำจืดหรือน้ำเค็ม
และในความลึกเกินร้อยฟุตลงไปก็จะมีเพียงคลื่นแสงสีน้ำเงินกับเขียวเท่านั้นที่ลงไปถึง
สภาพดังกล่าว มีผลต่อสีของวัตถุใต้น้ำมาก
สีของเหยื่อปลอมจะไม่เหมือนสีที่เราเห็นในร้านขายอุปกรณ์ตกปลาเมื่อมันอยู่ในน้ำ
นักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบว่า
สีแดงนั้นจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลในความลึกแค่สิบฟุตอันเป็นความลึกที่เหยื่อตกปลาน้ำเค็มเกือบทุกชนิดร่อนลงถึง
ฉะนั้นถ้าใครคิดว่าเหยื่อของตนเย้ายวนใจปลาเพราะมันมีหัวแดงโร่
ก็ต้องปรับความเข้าใจเสียใหม่ ในระดับ ยี่สิบฟุตนั้น สีแดงกลายเป็นสีดำสนิทไปเลย
ในขณะที่สีส้มกลายเป็นสีน้ำตาลเข้ม
เป็นที่แจ่มชัดว่าจิ๊กสีจัดจ้านทั้งปวงไม่มีความหมายในความลึกระดับนี้
เลยระดับหกสิบฟุตไปแล้ว
แม้แต่สีส้มก็กลายเป็นสีดำ สีเหลืองกลายเป็นสีขาว
ส่วนสีน้ำเงินและเขียวจะเปลี่ยนไปเพียงเล็กน้อย
บริษัทผลิตเหยื่อรู้เรื่องนี้มานานหลายปีแล้ว
จึงหันมาใช้สีสะท้อนแสงหรือที่เรียกว่าฟลูออเรสเซนต์มาทาเหยื่อบางรุ่นจากนั้นร้านอุปกรณ์ตกปลา ก็ขายให้นักตกปลาในราคาที่แพงกว่าเหยื่อที่ทาสีธรรมดา
สีฟลูออเรสเซนต์นั้นสามารถคงสีเดิมได้ถึงในระดับความลึก 150ฟุต
อย่างน้อยนักวิทยาศาสตร์ก็ลงไปพิสูจน์มาแล้วด้วยตาตัวเอง
การใช้เหยื่อฟลูออเรสเซนต์นั้นทำให้ปลาเห็นเหยื่อง่ายขึ้นอย่างแน่นอน
แต่ต้องอยู่ในระยะที่ไม่ไกลเกินไปนัก นักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบอีกว่าน้ำนั้นไม่ได้กรองแสงในแนวดิ่งอย่างเดียว
แม้แต่ในแนวราบก็กรองแสงและลบสีชนิดต่างๆทิ้งไปด้วย พูดอีกนัยหนึ่งก็คือ
ยิ่งเหยื่ออยู่ไกลสายตาเท่าใด สีของมันก็ยิ่งถูกบิดเบือนเท่าน้น
ข้อนี้บริษัทผลิตอุปกรณ์ตกปลาเหยื่อปลอมไม่เคยเอ่ยถึง
มีการทดลองในเรื่องนี้กับเหยื่อปลอมสีส้มสะท้อนแสง
ซึ่งเป็นสีที่นิยมกันมากสีหนึ่ง เมื่อมองจากระยะประมาณ 50ฟุต
สีของมันกลายเป็นสีน้ำตาลเข้มแบบช็อกโกแลต ใกล้เข้ามาในระยะ15-20 ฟุตเหยื่อจึงเปลี่ยนเป็นสีส้มตามเดิม
และสว่างขึ้นเรื่อยๆเมื่อใกล้เข้าไปอีก
สภาพเช่นนี้เกิดขึ้นในความลึกทุกระดับและเหมือนกันทั้งน้ำจืดและน้ำเค็ม
หลายคนคงเคยพบสภาพที่ปลาตามเหยื่อมาจากมุมไหนก็ไม่รู้
แต่พอเข้ามาถึงระยะ 4-5 ฟุต
ก็แฉลบหนีออกไปทันทีเป็นไปได้ไหมว่าตอนที่ปลาเห็นเหยื่อครั้งแรกจากที่ไกลนั้น
มันเห็นเป็นสีดำหรือน้ำตาล พอไล่กวดมาจะทันดันกลายเป็นสีแสดส้มสว่างโร่
จึงตกใจเผ่นหนีเกือบไม่ทัน
ในทางตรงกันข้าม
ลักษณะเช่นนี้จะไม่เกิดขึ้นกับเหยื่อสีคล้ำๆธรรมดา
หรือเหยื่อที่ไม่สะท้อนแสงทั้งหลาย แม้ว่าในระดับความลึกเกิน10 ฟุตไปแล้วสีของมันจะเปลี่ยนไป
แต่ไม่ว่าปลาจะอยู่ไกลหรืออยู่ใกล้ก็จะเห็นเหยื่อเป็นสีเดิมครั้งต่อไปลองใช้เหยื่อขี้เหล่ดูบ้างสิครับ
ท่านอาจจะตกใจและแปลกใจตัวเอง ที่ไม่เคยนึกชอบมันมาก่อนเลย
แต่มันเวิร์คอย่างไม่คาดคิด
